Wat is Eskrima?
Het Spaanse woord Eskrima
betekent letterlijk SCHERMUTSELING of STRIJD. Het is ook de naam
van een uit de Filippijnen afkomstige gevechtskunst of
krijgskunst, die in het begin gebruik maakte van
snij/steekwapens en/of stokken en waar het ongewapend gevecht
perfect op aansluit (close-combat, lijf aan lijfgevecht...)
In tegenstelling tot Europa, is de kunst in Amerika algemeen bekend door het grote
aantal Filippino's dat daar woont, doch hierin is een
verandering aan het optreden en komt het Eskrima de Europese
grenzen over en neemt het aantal beoefenaars enorm toe.
Eskrima heeft een lange
gewelddadige geschiedenis, die teruggaat tot het jaar 1521, toen
de Filippijnen onder Spaans bewind kwamen te staan. Daarvoor
werd Eskrima als sport naast lezen, schrijven, godsdienst en
Sanskriet, onderwezen. Voor de kinderen van de krijgerklassen
was het bovendien een vorm van militaire training.
De Spanjaarden hadden de grootste moeite om de inlanders, die met dodelijke zekerheid hun bolo's (soort kapmessen) en stokken wisten te hanteren, in hun
macht te krijgen. Pas met behulp van vuurwapens slaagden ze erin
enige orde te scheppen.
In de achttiende eeuw, toen de Spanjaarden met strenge hand regeerden, werd het onderwijzen
en beoefenen van Eskrima verboden, evenals het dragen van een
bolo of dolk. Het was een poging om de warmbloedige Filippino's
te cultiveren.
Eskrima werd toen een ondergrondse kunst die in het geheim werd beoefend en toen het
weer tevoorschijn kwam was het onherkenbaar geworden.
Eskrima verscheen namelijk als volksdans, waarbij de bewegingen zonder
wapens werden uitgevoerd. Deze volksdans werd zelfs populair bij
de Spanjaarden, zodat er nu ook in het openbaar bij
feestelijkheden voorstellingen worden gegeven,
Het echte ESKRIMA was
echter beslist niet dood, zoals de Spaanse soldaten telkens weer
moesten ondervinden, als er weer een opstand uitbrak. Generaties
lang werden de vele verschillende, regionale stijlen, tezamen
Eskrima genoemd, in leven gehouden en door de eeuwen heen van
vader op zoon overgeleverd.
Toen er in 1898 een eind
kwam aan het Spaanse bewind en de Amerikanen het overnamen, werd
het verbod op Eskrima opgeheven. Op feestdagen werden in het
openbaar vriendschappelijke wedstrijden gehouden, maar de
leraren hielden hun deuren nog steeds gesloten en Eskrima bleef
een geheime kunst.De Filippijnen zouden
echter nog meer oorlogsstrijd beleven.
Toen de 2e wereldoorlog
uitbrak, vielen de Japanners de Filippijnen binnen en vele Filippino's vochten naast de Amerikanen in Guerrilla-eenheden.
 Velen dankten, in talloze
man-tegen-man gevechten, hun leven aan hun Eskrima-training.
Maar ook na de oorlog
bleven de Filippijnen een gewelddadig land. De stad San Juan
verbood in 1967 als eerste de nunchaku's.
Slechts door invoering
van het oorlogsrecht kon de president in september 1972 een
einde maken aan de gewoonte om persoonlijke geschillen met
behulp van vuurwapens, messen en andere dodelijke wapens uit te
vechten.
Na de oorlog emigreerden
veel Filippino's naar Amerika en natuurlijk namen ze hun
gevechtskunst mee. De meerderheid trok naar Hawaï en California.
In California vestigde het grootste deel zich in Stockton en
daar begon Eskrima zijn intocht in de Amerikaanse
vecht-/kunstwereld.
De (her)ontdekking van
Eskrima (en ook de nunchaku's) moet toegeschreven worden aan
wijlen Bruce Lee. Door zijn uitvoering van het gebruik van de
Filippijnse stokken in de films "Enter the Dragon" en "Game of
Death", bracht hij Eskrima weer in de belangstelling.
| 
